Rok 2007 był udanym powrotem Michelle Pfeiffer na ekrany kin. PO liczącej kilka lat przerwie Michelle wystąpiła w dwóch znanych i udanych filmach- LAKIER DO WŁOSÓW oraz GWIEZDNY PYŁ.
NIGDY NIE BĘDĘ TWOJA jest trzecim jej filmem z roku 2007 i najmniej znanym. Czemu?
Obraz ten w USA trafił prosto na DVD- jak w większości krajów świata.
Czyżby producenci w Hollywood obawiali sie zawartej w tym filmie autosatyry czy też może pomyśleli , że komedia romantczyna z "starą" Michelle Pfeiffer to towar trudny do sprzedania?!

Ich obawy były niesłuszne, gdyż dzieło Amy Heckerling ogląda siędość bezboleśnie, a że film dostarcza widozwi glównie pustych kalorii to już inna sprawa.
Heckerling to doświadczona reżyserka, która karięrę rozpoczęła od komedii młodzieżowych by potem zabłysnąć obrazami I KTO TO MÓWI 1-2 oraz CLUELESS. Kino według Heckerling cechuje z reguły lekka atmosfera i miła oraz łatwo wykrywalny ton satyry. Tak jest i też w NIGDY NIE BĘDĘ TWOJA.

Ten film opowiada historię romansu pomięzy telewizyjną producentka i scenarzystką koło 40-tki (Pfeiffer)i 29-letnim aktorem (Rudd). Jako, że różnica wieku nie jest już nazbyt rażącym i kontrowersyjnym tematem dla kina twórcy skupili się na humorze sytuacyjnym, satyrze na Hollywood i pokpiwaniu sobie z powszechnego dziś kultu młodości.
Ważnym wątkiem są też relacje matka i dopoiero co dorastająca córka.

Całość ogląda sie dość lekko i bezboleśnie. Film ma dobre tempo, a dzięki wdzięcznemu duetowi Michelle Pfeiffer - Paul Rudd obraz ten nabiera rumieńców.
Paul Rudd ma w sobie taki ładukek energii i komizmu, że gładko by wybrnął nawet z najbanalniejszego scenariusza. Michelle Pfeiffer również pokazuje aktorska klasę. Zabawna jest też Tracey Ullman jako głos matki natury i wewnętrzny komentator. Choć mam wrażenie,że to obrazne przez Heckerling rozwiązanie bardziej pasuje do taśmowego sitcomu niż do pełnowymiarowej fabuły. Tak czy owak dzięki udziało Ullman pomysł można uznać za trafiony.
Na ekranie pojawili sie tez John lovitz oraz Fred Willard w charakterystycznych rolach.

To oc jednak drażni w NIIGDY NIĘ BĘDĘ TWOJA to fakt, iż Amy Heckerling nie bardzo wiedziała co chce kręcić bo obraz łączy w sobie stereotypową komedię romantyczną, gładkie kino familijne i satyrę w dość nierównomiernie rozłożonych dawkach.
W rezultacie żadna z zaproponowanych przez twórców konwencji nie rozbrzmiewa w pełni i nie satysfakcjonuje.

Mimo pewnych minusów NIGDY NIE BĘDĘ TWOJA broni sie dzięki dobrze dobranej obsadzie i kilku zmyślnie napisanym scenom.

Jest zabwanie i miło, ale nic poza tym.

Można zobaczyć.